Prolog.

Jej skulona sylwetka była trudna do zauważenia w półmroku panującym w zaułku. Jedyne światło, które tutaj docierało, padało z lampy stojącej przy chodniku prostopadle ułożonym do przestrzeni pomiędzy budynkami. Odgłosy cichego pociągania nosem , czy niemiarowego oddychania roznosiły się wśród panującej tu ciszy, jedynie gdzieś w oddali można było usłyszeć odgłosy muzyki, czy krzyki ludzi bawiących się w pobliskim klubie.

Objęła mocniej rękoma swoje ciało, aby chociaż trochę się ogrzać. Temperatura w środku nocy w Londynie nie należała do najwyższych, a ubranie, które miała na sobie, i zimno ciągnące od betonowych płyt, na których siedziała, powodowały, że cała trzęsła się z chłodu. Patrzyła na marmurową ścianę, licząc cegłówki, żeby choć trochę się uspokoić. Podniosła drżącą dłoń i delikatnie przejechała opuszkami po dalej piekącym policzku. Do jej oczu natychmiast napłynęły łzy i, nie potrafiąc dłużej się wstrzymywać, zaniosła się głośnym szlochem. 

Minęła minuta, może dwie, gdy usłyszała odgłos kroków dochodzący z jej prawej strony. Przerażona, mimo, że wiedziała, że to jej nie pomoże, schowała głowę pomiędzy kolana i z całej siły się objęła. Zawiał lekki wiatr, a w tym samym momencie zza budynku wyłoniła się postać wysokiego mężczyzny. 

Coś się skończyło, a coś właśnie zaczęło. Pytanie brzmi: co?